Αναδρομή σε Προηγούμενη Ζωή
Τον τελευταίο καιρό όλο και πληθαίνουν οι αναφορές για άτομα που βίωσαν την συνταρακτική εμπειρία μιας αναδρομής σε προηγούμενη ζωή, είτε μέσω ύπνωσης είτε μέσω αυθόρμητων περιστάσεων. Φαίνεται ότι έχει έρθει η στιγμή να δούμε το φαινόμενο της ζωής στην ολότητά του, ίσως και να ανακτήσουμε την μνήμη μας σε σχέση με τις πολλές περιπέτειες που ζούμε στο γήινο πεδίο, όπως άλλωστε δέχεται και αναλύει η καρμική αστρολογία .
Οι αρνητές του φαινομένου των πολλαπλών ζωών έχουν δύο δρόμους: από την μια είναι οι κλασικοί υλιστές που δεν αποδέχονται ότι υπάρχει κάτι άλλο έξω από το σώμα και δέχονται ότι με τον θάνατο δεν υπάρχει κάποια ψυχή για να διασωθεί – μετοικήσει – διατηρήσει την συνείδησή της και τελικά επιστρέψει με μια άλλη ενσάρκωση. Και από την άλλη είναι τα διάφορα δόγματα που δέχονται μεν την ψυχή αλλά θεωρούν την μία και μόνη ζωή την εμπειρία που θα κρίνει το αν αυτή η ψυχή θα αξίζει με τις πράξεις της την θεία χάρη και τον παράδεισο.
Αλλά ακόμα και οι εναλλακτικοί ερευνητές που στέκονται με προσοχή στα φαινόμενα μνήμης του ανθρώπου από άλλες ζωές έχουν να προτείνουν κάποιες εξηγήσεις για αυτό από φαινόμενο. Από την μια οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι σε κατάσταση ύπνωσης ο άνθρωπος συμβολοποιεί τις μνήμες του από την ενδομήτρια εμπειρία, ή ακόμα και προσπαθεί να γίνει αρεστός στον υπνωτιστή του, οπότε χωρίς να το επιδιώκει συνειδητά δημιουργεί ψεύτικες μνήμες. Αυτό φυσικά μπορεί και να ισχύει, αλλά δεν εξηγεί τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι θυμούνται συγκεκριμένα και υπαρκτά μέρη ή πρόσωπα, που όμως δεν μπορεί να τα γνωρίζουν στην παρούσα ζωή τους ή μιλάνε παντελώς άγνωστες γλώσσες.
Εδώ, σε αυτές τις περιπτώσεις, μια άλλη μερίδα ερευνητών προτείνει ότι δεν έχουμε φαινόμενο μετενσάρκωσης, αλλά κάτι εξίσου εξωτικό: ο άνθρωπος που παρουσιάζει αυτές τις μνήμες ή τις γνώσεις δεν τις έχει επειδή έχει ζήσει κάποια προηγούμενη ζωή αλλά επειδή έχει συνδεθεί με τα ακασικά αρχεία, αυτόν τον νοητό και άυλο υπέρ – υπολογιστή του σύμπαντος στον οποίο αποθηκεύονται όλες οι πληροφορίες, οι γνώσεις και οι εμπειρίες και από όπου ο καθένας κανονικά μπορεί να «κατεβάσει» αρχεία αλλά έχουμε ξεχάσει τον τρόπο.
Πέρα από την όποια ερμηνεία η αίσθηση ότι έχουμε ζήσει κι άλλες ζωές, μια ολόκληρη αλυσίδα, πολλές φορές κυριαρχεί στην ζωή μας πολύ προκλητικά. Πολλές φορές ένας εντελώς άγνωστος άνθρωπος μας είναι εξαιρετικά οικείος με την πρώτη ματιά. Ή ένα κτίριο, ένα τοπίο, ένα σπίτι ή μια ζωγραφιά μας φαίνονται ότι έχουν να μας ψιθυρίσουν μυστικά από το παρελθόν μας που τα έχουμε ξεχάσει.
Ακόμα και χωρίς την παραδοχή των προηγούμενων ζωών μας όλη μας η πνευματική ζωή είναι στην ουσία ένας αγώνας απέναντι στην λήθη. Ο άνθρωπος με κάποιον μηχανισμό πολύ σκοτεινό συνεχώς ξεχνάει. Απαραίτητο, αν υποθέσουμε ότι ο εγκέφαλος είναι και αυτός ένας σκληρός δίσκος που απαιτεί χωρητικότητα για να λειτουργήσει, αλλά ωστόσο δεν μπορεί να μην νιώθουμε την αδικία ότι ξεχνάμε τόσα πολλά πράγματα…
Μπορούμε να επαναφέρουμε μνήμες από μια προηγούμενη ζωή; Οι ερευνητές του φαινομένου μας λένε με σιγουριά ότι αυτό έτσι κι αλλιώς συμβαίνει στα όνειρα . Αυτός ο μαγικός και κρυφός κόσμος του ονείρου – εδώ κι αν υπάρχει λήθη – βρίθει από φιγούρες και πρόσωπα και τοπία – οι ερευνητές σε πολλά από αυτά τα μοτίβα αναγνωρίζουν ψυχές – δασκάλους που έρχονται για να μας καθοδηγήσουν ή να μας ταξιδέψουν σε μια πιο μεγάλη πραγματικότητα.
Ο βασικός μηχανισμός για να συνδεθούμε με το νήμα των πολλών ζωών είναι η χαλάρωση και ο διαλογισμός . Αξίζει τον κόπο να περάσετε 10 λεπτά την ημέρα σε μια χαλαρή στάση, χωρίς συγκεκριμένη άσκηση, για να αφήσετε να αναδυθεί από μέσα σας, σιγά – σιγά, η μνήμη. Αν αυτό θα σας βγάλει σε προηγούμενες ζωές, δεν είναι βέβαιο. Θα σας βγάλει όμως στην παρούσα ζωή, που και αυτή παραμένει στην ουσία απόκρυφη και ξεχασμένη, κάτω από το βάρος μιας αφύσικης πραγματικότητας. Και αυτό, είναι έτσι κι αλλιώς ένα πρώτο καλό και σταθερό βήμα…
Namaste'
Οι αρνητές του φαινομένου των πολλαπλών ζωών έχουν δύο δρόμους: από την μια είναι οι κλασικοί υλιστές που δεν αποδέχονται ότι υπάρχει κάτι άλλο έξω από το σώμα και δέχονται ότι με τον θάνατο δεν υπάρχει κάποια ψυχή για να διασωθεί – μετοικήσει – διατηρήσει την συνείδησή της και τελικά επιστρέψει με μια άλλη ενσάρκωση. Και από την άλλη είναι τα διάφορα δόγματα που δέχονται μεν την ψυχή αλλά θεωρούν την μία και μόνη ζωή την εμπειρία που θα κρίνει το αν αυτή η ψυχή θα αξίζει με τις πράξεις της την θεία χάρη και τον παράδεισο.
Αλλά ακόμα και οι εναλλακτικοί ερευνητές που στέκονται με προσοχή στα φαινόμενα μνήμης του ανθρώπου από άλλες ζωές έχουν να προτείνουν κάποιες εξηγήσεις για αυτό από φαινόμενο. Από την μια οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι σε κατάσταση ύπνωσης ο άνθρωπος συμβολοποιεί τις μνήμες του από την ενδομήτρια εμπειρία, ή ακόμα και προσπαθεί να γίνει αρεστός στον υπνωτιστή του, οπότε χωρίς να το επιδιώκει συνειδητά δημιουργεί ψεύτικες μνήμες. Αυτό φυσικά μπορεί και να ισχύει, αλλά δεν εξηγεί τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι θυμούνται συγκεκριμένα και υπαρκτά μέρη ή πρόσωπα, που όμως δεν μπορεί να τα γνωρίζουν στην παρούσα ζωή τους ή μιλάνε παντελώς άγνωστες γλώσσες.
Εδώ, σε αυτές τις περιπτώσεις, μια άλλη μερίδα ερευνητών προτείνει ότι δεν έχουμε φαινόμενο μετενσάρκωσης, αλλά κάτι εξίσου εξωτικό: ο άνθρωπος που παρουσιάζει αυτές τις μνήμες ή τις γνώσεις δεν τις έχει επειδή έχει ζήσει κάποια προηγούμενη ζωή αλλά επειδή έχει συνδεθεί με τα ακασικά αρχεία, αυτόν τον νοητό και άυλο υπέρ – υπολογιστή του σύμπαντος στον οποίο αποθηκεύονται όλες οι πληροφορίες, οι γνώσεις και οι εμπειρίες και από όπου ο καθένας κανονικά μπορεί να «κατεβάσει» αρχεία αλλά έχουμε ξεχάσει τον τρόπο.
Πέρα από την όποια ερμηνεία η αίσθηση ότι έχουμε ζήσει κι άλλες ζωές, μια ολόκληρη αλυσίδα, πολλές φορές κυριαρχεί στην ζωή μας πολύ προκλητικά. Πολλές φορές ένας εντελώς άγνωστος άνθρωπος μας είναι εξαιρετικά οικείος με την πρώτη ματιά. Ή ένα κτίριο, ένα τοπίο, ένα σπίτι ή μια ζωγραφιά μας φαίνονται ότι έχουν να μας ψιθυρίσουν μυστικά από το παρελθόν μας που τα έχουμε ξεχάσει.
Ακόμα και χωρίς την παραδοχή των προηγούμενων ζωών μας όλη μας η πνευματική ζωή είναι στην ουσία ένας αγώνας απέναντι στην λήθη. Ο άνθρωπος με κάποιον μηχανισμό πολύ σκοτεινό συνεχώς ξεχνάει. Απαραίτητο, αν υποθέσουμε ότι ο εγκέφαλος είναι και αυτός ένας σκληρός δίσκος που απαιτεί χωρητικότητα για να λειτουργήσει, αλλά ωστόσο δεν μπορεί να μην νιώθουμε την αδικία ότι ξεχνάμε τόσα πολλά πράγματα…
Μπορούμε να επαναφέρουμε μνήμες από μια προηγούμενη ζωή; Οι ερευνητές του φαινομένου μας λένε με σιγουριά ότι αυτό έτσι κι αλλιώς συμβαίνει στα όνειρα . Αυτός ο μαγικός και κρυφός κόσμος του ονείρου – εδώ κι αν υπάρχει λήθη – βρίθει από φιγούρες και πρόσωπα και τοπία – οι ερευνητές σε πολλά από αυτά τα μοτίβα αναγνωρίζουν ψυχές – δασκάλους που έρχονται για να μας καθοδηγήσουν ή να μας ταξιδέψουν σε μια πιο μεγάλη πραγματικότητα.
Ο βασικός μηχανισμός για να συνδεθούμε με το νήμα των πολλών ζωών είναι η χαλάρωση και ο διαλογισμός . Αξίζει τον κόπο να περάσετε 10 λεπτά την ημέρα σε μια χαλαρή στάση, χωρίς συγκεκριμένη άσκηση, για να αφήσετε να αναδυθεί από μέσα σας, σιγά – σιγά, η μνήμη. Αν αυτό θα σας βγάλει σε προηγούμενες ζωές, δεν είναι βέβαιο. Θα σας βγάλει όμως στην παρούσα ζωή, που και αυτή παραμένει στην ουσία απόκρυφη και ξεχασμένη, κάτω από το βάρος μιας αφύσικης πραγματικότητας. Και αυτό, είναι έτσι κι αλλιώς ένα πρώτο καλό και σταθερό βήμα…
Namaste'